روزی پیــرِ عارفـی گفت:
هرگز هيـچچيـز را به خودت نگيـر!
نه توقـع از كسى داشته باش؛
و نه خود را مجبور به رعايتِ زيادىِ حالِ ديگران كن!
و.. و.. و..
امــا،
بر پنـدِ اول و قنـدِ کلام ِ اولـش،
تأكيـد، دوچنــدان داشت.
زيرا اين اخلاق را
سبب ساخته شدنِ انسان و تعالیِ او مىدانست.
او معتـقد بود:
ما آينـههاى يكديگريم،
اگر عيبـى را در آينـۀ روبهرو ديديـم،
فقط بايد در تلاشِ رفع آن در خود باشيم
و نه در آينـه و آينـهها!
راستـــى!
اگر همه چنيـن كنيـم،
چقدر تصـاويرِ در آينـهها،
زيبــا خواهـد شـد!
...
برچسب : نویسنده : konjesabr بازدید : 254