«تو» را که دارم، قربانی تو می‌کنم.

    مهراوۀ من!

    آن‌چنانت دوست می‌دارم که خود را قربانی تو می‌کنم

    هنر خویش را قربانی تو می‌کنم

    ایمان خویش را قربانی تو می‌کنم

    میراث‌هایم را قربانی تو می‌کنم

    مرکبم را، همه هستی‌ام را، گذشته‌ام را، حالم را ، آینده‌ام را

    قربانی تو می‌کنم

    مهراوۀ من!

    من چنانت دوست می‌دارم که هر چه را دارم، مهراوه‌ام،

    «تو» را که دارم، قربانی تو می‌کنم.

علی شریعتی